Número total de visualizações de páginas

sexta-feira, janeiro 25, 2008

Avance do manuscrito

Téñome preguntado moitas veces cal será a razón pola que en Galicia ao nenos que non saben nin entenden máis que o galego puro se lles queira aprender o latín através do castelán que descoñecen. É verdá que hoje non usan o noso idioma gallego para leis, nin escrituras, nas oficinas nin tempros, nin poñen declaraciós, nin estenden testamentos, de maneira que a mil pobres lles meten gato por coello. Mais esto ten outro rabo que enrosca asoballamento, e ten conta desfolalo e desroscalo con tempo. Con tento, vai con tento. Xa vou contento, xa. De lle barrer o cangallo, de depuralo con tento, combinarlle voces novas e mais rico ilo poñendo e tan nidio e tan garrido que regale o entendemento. E i-eu comprendín que desd´ese momento quedaba obrigada a que non fose o primeiro e o último. N´era cousa de chamar as xentes á guerra e desertar da bandeira qu´eu mesma había levantado. Ánimo, compañeiros, toda a terra é dos homes, e aquel que nonn veu nunca máis que o propio a iñorancia o consome. Alá van en busca, non de triunfos senón de perdós; máis versos na lengua materna. ¡Porque vos amei tanto é porque así vos odio! ¡UNHA LAPA LENE, UNHA CANDELEXA! Antes que a común nai recubra os meus despoxos, deixar de min quigera un radioso lóstrego. Mui brancas, mui brancas, mui brancas están...Vamos mi buena Rentar, deja una vez tus tristezas. En troques, a terra das Campás de abaixo recolle polas arroiadas a mellor grosura e sustancia das terras altas, e gárdaas no chan mol dos lameiros de herba fina como a seda e nas nabeiras lenturentas. Se nela demora a néboa, tamén agarima o sol que fai pintar os acios do caíño, brencellao, treixadura, carnote, moza fresca, , e outras castes propias da ribeira, cepas antigas e retortas, postas nas ladeiras, abrigadas, penedosas e enxoitas. en ooros opulentos dos bacelos, en carballas cobrizas como arxila tremente. o outono, o outono despacioso como unha cobra de de lus peneirada.
Porque eu teño sorriso.
Pero non teño polla.
O máis insignificante consorte do mundo, ademais non ten polla.
pero ela ten tetas aínda que non teña cona.

2 comentários:

Anónimo disse...

Suroeste,
Yo pa mí que a ti se te va.

SurOeste disse...

Nada diso, así me leve Deus como eu non inventei nada: todiño está no manuscrito.