Ninguén nos anos 70 podería pensar que estes armatostes de ferro en forma de touro que inzaban a paisaxe de todo o estado para anunciar, xunto co coñecido e machista eslogan Es cosa de hombres, unha marca de coñac made in Spain, acabarían convertíndose nun dos máis recorridos símbolos identitarios do españolismo. Nos anos 70 todo o lote, o touro armatóstico e o eslogan, eran o máximo expoñente da España rancia do baixofranquismo e, polo tanto, execrables. Mais aí os tedes, con xuventude e actualidade renovadas, despois de torear, nunca mellor dito, a lei que obrigaba a retirar da rede viaria todos aqueles reclamos publicitarios que distraesen aos automobilistas. A patria é a patria, e cómpre reforzala por todos os medios, aínda que se espeten os despistados.
Algúns espantallos taurinos, porén, sucumbiron. Un dos primeiros en ser retirado foi o que había nas marismas de Miño, ben visible desde a N-VI, indo de Ferrol á Coruña, o mesmo que inspirara un memorable comentario á miña bisavoa cando o descubriu recortándose a contraluz no horizonte: Arre boi, tenche boa petaca!!
Algúns espantallos taurinos, porén, sucumbiron. Un dos primeiros en ser retirado foi o que había nas marismas de Miño, ben visible desde a N-VI, indo de Ferrol á Coruña, o mesmo que inspirara un memorable comentario á miña bisavoa cando o descubriu recortándose a contraluz no horizonte: Arre boi, tenche boa petaca!!