Número total de visualizações de páginas

quinta-feira, maio 15, 2008

domingo, maio 11, 2008

Carta aberta a Suso de Toro e ao seu primo de Zumosol

Deasapaixonadamente, coma o intelixente Suso de Toro, afirmo que as ideas sobre cultura, sociedade e política que se expresan nesta infortunada Galicia nunha ou noutra lingua, a saber: galego ou castelán, atópanse sempre impregnadas de tal xeito pola significación política que cada unha delas ten na nosa sociedade que, curiosamente, defender unha sentencia idéntica na lingua A ou na B pode ter, e ten de feito, significados diametralmente opostos. Se esa mesma sentencia a pronunciamos en inglés, curiosamente tamén, o resultado semellaríanos en comparación esquisitamente neutral. Ímolo ilustrar cun exemplo:

Fuches tu, fuches tu, fuches tu
o que fuches caghar ao palleiro
fuches tu, fuches tu, fuches tu
qu´inda levas as pallas nu cu.

Compárese con:


Has sido tú, has sido tú, has sido tú
el que ha ido a cagar al pajero
has sido tú, has sido tú, has sido tú
que aún llevas las pajas en el pandero.

Non é o mesmo, iso non. Desgrazadamente eu, como o propio Primo de Zumosol de Suso, non teño moito coñecemento do inglés, mais se fose quen de traducilo estou segura de que soaría tan marabillosamente neutro como isto:

Fuches tu, fuches tu, fuches tu
o que fuches chist!, chist! ao palleiro
fuches tu, fuches tu, fuches tu
qu´inda levas as pallas no turulurulururú.

Xa o dicía a miña avoa, que en paz descanse, "aos pequenos é mellor que lles faledes o castellano, que se non aínda han dicir en calquera sitio "quero caghar!!"". Todos, Suso, todos os criados nesta infortunada Galicia somos quen de comprender que isto é así. Por que, logo, nos vés agora co conto de que só os que falamos/escribimos en galego somos os marcados ideolóxicamente e que o neutro, e polo tanto o políticamente correcto, é facelo en castelán? Escoller ou aceptar a suave imposición do castelán para falar de cousas serias, de cousas machas, en El País, como fas ti, Suso, e outros cantos coma ti, xente intelixente, comprometida, que sempre estivo aí na fura de diante, e volver ao galego para falar da lingua galega, folklore galego, gastronomía galega e literatura galega no mesmo periódico é tomar unha posición política. Para moitos foi unha sorpresa e unha decepción. Unha claudicación, digámolo claramente.
O nacionalismo galego é pequeno para ti e non sabe nada de mercadotecnia, a lingua galega non te levará á gloria, o panteón de galegos ilustres ten humidades e plantas venenosas medran nas fendechas. Galicia, enfín, é un cortello inmundo e "as relacións puramente bilaterais unha construción metafísica".

Por consiguiente:

Suso, escribe algo sobre lo absurdo del bilateralismo, que Touriño no dá hecho, y deja goro su discurso. Háblales de lealtad y convivencia, Suso, que son muy pedichones y no hai cosa que les llegue. Méntales, si hace falta a las glorias nacionales, llega a D.Quijote, si no se avienen a razones (ellos non tienen aún Quijote ni nada que se le parezca, no tienen La Novela, Suso) y desármalos con que hasta Rosalía escribía lo metafísico en castellano, porque siempre que sale uno bueno, como tu, de entre ellos se ponen zulús. Ponerse pesado con sus propias conveniencias, os intereses de Galiza esos de los que tanto cacarean, y dejar de lado los lazos de hermandad es...egoísta, insolente, improcedente. No lo vamos a permitir, va que no, Suso?