Fóra

Hoxe levei un susto. Quixen entrar no blog e non me era posible: 403 Forbidden. Probei dunha maneira, probei doutra entrando por outro blog... nada! Fun a Google, tecoleei a palabra máxica careixós e alá apareceu a entrada dos Careixós. Pensei "agora actualizo e entro", tampouco! Non me era posible entrar na miña casa virtual. Sentinme á intemperie, sen acubillo. Que ía facer agora? Vagar polos outros blogs coma alma en pena? Seguiría tendo dereito ao meu nick? Ata cando? A miña casiña perdérase e non sabía como puidera ser. Se acaso un ente superior decidiu eliminala. Ou gastarme unha broma pesada. Ou non era mais ca un capricho do ordenador e mañá volvería a aparecer coma a nubosidade variábel vai entrando pola boca da ría.
Todo isto pensaba eu, amigos, pero non deixaba de fedellar no trasto para atopar o camiño da miña casiña ata que ...flop! Apareceu na pantalla o último post, cos seus comentarios, o último de JPT, aínda por ler. Ai, Ai, abríanseme as portas de par en par. O meu sitio nuboso! O meu bloguiño!!

¡Miña casiña, meu lar!

¡Cantas onciñas de ouro me vals!