Gañarían as eleccións, quen o dubida?, pero iso non quita que sexan torpes. Por riba do que cada un pense acerca do tema da normalización, é unha torpeza darlle categoría de oficialidade ao inglés e outra torpeza non menor meter aos pais nos colexios a decidir sobre o curriculum cada catro anos (alguén me pode explicar por que non cada curso?).
E ese rapaz, o Anxo Lorenzo, tan listo tan listo que ía para catedrático e acabou de secreatario xeral, non tardou nin dous meses en falarnos de "maiorías silenciosas". Un profesor da universidade galega falando todo cheo de razón da "maioría silenciosa". Debería informarse de onde vén tal expresión, de onde a sacaron os seus actuais amigos, como fai hoxe Manuel Rivas en EL PAÍS. Pero non o fixo, xa se lle pegou a empanada ideolóxica da FAES, xa tanto ten.
Cheira a franquismo e a salazarismo e a fascismo á italiana, cheira a autoritarismo latinoide, que noxo, que falta de cultura. Para facer o que fixo el valía calquera, un tonton macute anónimo, un que soubera cortar e pegotear, un que non tivera falta ningunha de pensar.
Por que acaban gobernándonos sempre os máis mediocres? Sería bon pensarmos seriamente nisto.
6 comentários:
O mellor é que Lorenzo deféndese nas entrevistas cun "eu non son político, son sociolingüista"...
Virou tan parvo que non se decata de que debería dicir o contrario?
En tal caso debería aclarar: "A miña arte sociolingüística valeume para estar aquí, mais eu non estou aquí para aplicar o que a arte sociolingüística me aprendeu, senón para lexitimar a política desta xente que me contratou, que me paga ben, as cousas como son: era profesor e agora son secretario xeral.
A min contratáronme e eu firmo o que me poñen diante se non... acabouse o contrato. Está claro, non? Quero dicir que non estou aquí nin para pensar nin para buscar solucións. As decisións estaban tomadas antes de eu chegar, eu só poño a cara e repito consignas. E que conste que podería cantar as contrarias, pero non me contrataron. Mágoa.
That´s the question!
Alea iacta est!
Polo pan baila o can!
Etc.
Yes, this Lorenzo business is shameful, really, changing jackets just like that. Like anything.
Who said fear? As you say, for the bread dances the dog. Or not? Yes it does. My saying, my deed. It is for you what there is. And then not?
Beizón.
Encantoume o de "changing jackets".
Como se di en inglés "ambición desmedida"?
unmesurable ambition? jajajaja
Enviar um comentário