
Hoxe os meus pensamentos son un rabaño de cabras salvaxes, choutando polas penedas da serra. Hoxe parte de min, famenta, intervén nunha manda de lobos que saiu a asexalas, rodealas, regañarlles os dentes e buscarlles o pescozo. O éxito das cabras radica na súa diseminación e os lobos pregúntanse a cal delas atender, cal está máis nerviosa e fallará o salto. Penso en cabras e lobos nun abrazo de sangue e pálpitos entolecidos.
Pero os depredadores empezan a perder a esperanza ao ver o abismo polo que as cabras se despenan sen perderen o equilibrio. Recúan coa lingua de fóra e resígnanse pensando nunha carroña.
Hai días así. Algo atoparei.
Pero os depredadores empezan a perder a esperanza ao ver o abismo polo que as cabras se despenan sen perderen o equilibrio. Recúan coa lingua de fóra e resígnanse pensando nunha carroña.
Hai días así. Algo atoparei.
3 comentários:
Ui, fóra malos pensamentos, fóra malas historias. Veñan boas ideas, boas cousas, bos abrazos.
Impactado polas imaxes do texto? Tranquilo, que xa atopei unha prea moi doadamente.
Enviar um comentário