Preguntábame o outro día un amigo se lle podía buscar un texto adecuado para animar a un grupo de adolescentes ao uso da lingua. Hai moitos. Desde 1853, ano de A gaita gallega de Xoán Manuel Pintos, o tema da lingua proe na literatura galega coma unha comechón sen fin. Será que ninguén lle puxo remedio á cuestión ou que os patufos desleigados teñen a virtude de multiplicárense por si mesmos. Aos imbéciles e escuros ímolos deixar, que andan moi subidos de ton.
Un par de minutos de reflexión chegaron para decatarme que xa estaba ben de discursos esencialistas, descoloridos de tan recorridos. Outra cousa: construtivismo. Erín Moure, a muller que aprendeu en Vigo a pronunciar o seu apelido á galega e non á francesa. A muller que quixo aprender o noso/seu vello latín, porque si, porque lle petou e deulle a gana.
POEMAS DE ERÍN MOURE (Teatriños ou aturuxos calados, Ed. Galaxia, 2007)
Mergullada
To me your language is so like Latin,
you have ombro and sombra
how similar
in my latin it´s shoulder and shadow
can you see it´s working?
I´m soon going to learn your language
miolo and ollo
marrow and eye
Ho! I´d better learn it quickly
before it moves on like water
ollomol moi mollado
oficio fío dos fieis
afiador
Mergullada (versión traducida de María Reimóndez)
Para min a vosa lingua parécese moito ao Latín
tedes ombro e sombra
que semellantes
no meu latín é shoulder e shadow
vedes como funciona?
Axiña vou aprender a vosa lingua
miolo e ollo
marrow e eye
Ho! Mellor aprender axiña
antes de que pase coma auga
ollomol moi mollado
oficio fío dos fieis
afiador
Sem comentários:
Enviar um comentário