Protexta estase a converter, un mes máis, na miña revista de referencia tanto á hora do almorzo coma á da merenda. A deste mes achéganos á metaliteratura de Xurxo Borrazás, un escritor xa moi ben colocado como para que se lle presente o ineludíbel dilema ao que se enfrontan os escritores galegos cando lles chega a hora de ser traducidos ao castelán. Polo momento parece que xa ten as cousas claras de abondo, como nos advirte na portada da revista, "Eu non fago literatura galega, fago textos de Xurxo Borrazás". Sigamos lendo, que a cousa parece que promete...
Efectivamente a Xurxo Borrazás acaban de publicarlle a súa novela Ser ou non, de título metafísico e hamletiano, en castelán co título La aldea perdida, de título máis exótico e macondiano. Bah, un caprichito do tradutor ou do editor, non imos poñer pegas por esta pataca minuta, xa sabemos o que lles gusta o tema máxico-galaico aos de Madrí, e se non que lle pregunten a Rivas. Queredes tufo máxico?, pois tomádeo, algo máis? Si, Xurxo, si, tamén che mandaron quitar unha parte da novela Ser ou non, precisamente aquela onde ser ou non era a cuestión, porque iso aló en Madrí, psss, non lles ía dicir moito, e vas ti e tamén o quitaches, e inda por riba intentas xustificalo da maneira máis pataqueira que se che ocorreu.
"O editor díxome que lle gustaba a novela, pero que estaría mellor sen esa parte na que reproduzo o debate do xurado dun premio literario. O resto está igual, co premio e todo, pero o debate non. En realidade fora algo que eu metera aí de últimas, porque me dixeran en Galaxia que a novela era moi abafante, que precisaba algo de aire, e a min paréceme que talvez con ese debate a esponxaba un pouco. Quedara chocalleiro, nada fino, a verdade, así que cando o editor de Caballo de Troya me propuxo quitalo dixen que si decontado. É a idea orixinal, a montaxe do director que din nas películas [ri]."
A estas alturas xa estou totalmente confusa, o debate que esponxaba un texto abafante para os pailáns que o lemos en galego resulta chocalleiro e nada fino en castelán. E o escritor -o director que din nas películas- aparte de non ter criterio ningún, o pobre, bótalle a culpa a Galaxia (os de Caballo de Troya xa se ve que teñen mellor gusto).
Non vou xulgar, non non, que ao mellor mañá me dan un pastón por traducirme o blogue ao castelán, algo así como Nubecillas evanescentes e non vou dicir que non. Eu aí estou totalmente con Xurxo:
""Eu non son político, e non sei como facelo, pero pensemos en grande, pensemos que unha tradución ao castelán pode facer que lean as túas obras en Francia ou en Inglaterra máis facilmente que se estivesen en galego."
Xurxo xa sabe inglés, non vai ter problema alí, pero, por se chega a triunfar en Francia voume atrever a axudarlle coa conxugación dalgúns verbos: je suis épatant, tu es épatant, il ou elle est épatant, nous somes...
