Foto de Xebe d´Afrei
E eu comparábame aos palimpsestos; saboreaba a ledicia do sabio que, por baixo das escrituras máis recentes, descobre nun mesmo papel un texto moi antigo, infinitamente máis valioso. Cal era este texto oculto? Para lelo, acaso non cumpría, antes de nada, borrar os textos recentes?
A. Gide
1 comentário:
Nos palimsestos, como tamen na arquitectura, por exemplo, tendemos a rexeitar o máis moderno, como un vulgar engadido que non estará nunca a altura do de antes. Pero todas as intervencións nun soporte teñen valor, son a pegada da existencia de algo, mesmo se hai que derrubar algo, ou rescribir enriba, ou aproveitar o material para modelar outro ídolo. Ogallá os Budas non estouraran por vergoña.
Enviar um comentário