cultura

Comentaba hai uns meses Ferrín nun artigo de prensa o ridículos que resultaban os mandatarios do mundo nun acto de cara á galería no que tiñan que coller unha pa para plantar unha árbore simbólica. Non é que non lle deran moito xeito, que non llo daban, senón que parecía que lle tiñan medo ao inofensivo instrumento –máis, moito máis ca a decir bombardeade isto ou aquilo!– e, sobre todo, terror ao feito de poder mancharse coa terra.
A única que superou a proba con toda naturalidade foi Ángela Merkel, demostrando unha vez máis a importancia de recibir unha educación práctica, cos pés ben asentados na terra, unha educación de tocar e ver e mancharse e traballar cando toca, onde a terra non mancha, dá de comer.