Estaba chorando arrimado a unha parede, escondendo a cara da miña mirada.
–Que che pasa?–pregunteille cando conseguín abrazalo.
–E que...– e agora miroume cos ollos acugulados de bágoas– acabo de medirme e dimunuín.
-Que dis? Iso é imposíbel!
-Non é imposíbel; é certo! Mido cinco milímetros menos ca hai un mes!
1 comentário:
Foi o metro o que estiróu coa calor, oh!
A calor dilata aos corpos. Por eso os días son tamén máis largos no vran.
Enviar um comentário