Ai! Que nos deixas atrapados nun erg de luz, e correndo detrás dunha sombra relaxante e fuxidía coma o espellismo dun oasis...Onde deixei o caza-bolboretas?Hai sedes que nunca se poden saciar. Esta é unha delas...
A sombra da sede.
Sempre é unha sombra a que nos bebe.
O que bebe sombra nunca se ve cheo.Algo máis?
Enviar um comentário
4 comentários:
Ai! Que nos deixas atrapados nun erg de luz, e correndo detrás dunha sombra relaxante e fuxidía coma o espellismo dun oasis...
Onde deixei o caza-bolboretas?
Hai sedes que nunca se poden saciar. Esta é unha delas...
A sombra da sede.
Sempre é unha sombra a que nos bebe.
O que bebe sombra nunca se ve cheo.
Algo máis?
Enviar um comentário