Desculpe, señora Blonde, a imaxe que ofrezo a modo de exemplum non necesariamente é a miña propia, como moi ben saben os afeccionados deste medio tan mentirán, ou é que pensan que o señor Haicú ten cara de enchufe femia?
Vaites, vaites... venusiana estás lo, suroestiña... Vexo que son rumores logo as pésimas condicións climáticas que ouvira do planeta anubado (chuvias de acido sulfúrico, presión atmosférica 90 veces a terrestre e unha temperatura media de 737 grados kelvin. É que morrer séntanos tan ben... Lerias aparte (e non sendo eu percorredor habitual dos montes de Venus e xardíns de Adonis), alédame a túa escolla planetil. Malia que Marte sexa o planeta 'roxo', os soviéticos investigaron moito máis ao noso veciño nuboso. Seguramente nos teus paseos topaches os restos fundidos das Veneras (ata 16) que mandaron ata alá.
Hai moito díxomes-díxomes arredor de Venus, querido Fra. En realidade os que aquí chegamos sen ánimo de explorar os seus recursos minerais trátasenos moi ben. Os depredadores do Imperio Grande son tratados como merecen, na miña opinión. E hai outra cousa: o tempo ten unha densidade distinta en Venus e un chega a instalarse nunha certa "eternidade" ao gozar dos praceres tipicamente venusianos. Non che hai nada máis relaxante, despois dun duro curso académico. Anímese, meu querido Fra, a perderse nos montes e nas fragas de Venus.
En Venus, de andar moito encoira, acaba unha poñéndose azul.
7 comentários:
Desculpe, señora Blonde, a imaxe que ofrezo a modo de exemplum non necesariamente é a miña propia, como moi ben saben os afeccionados deste medio tan mentirán, ou é que pensan que o señor Haicú ten cara de enchufe femia?
pois iremos por Venus! ainda que a min o sangue azul non me cae nada ben...
Torrede babel, tómao como un estado de ánimo máis ca como unha cualidade intrínseca.
Coidado coas medusas, Pés de náufragho!
Vaites, vaites... venusiana estás lo, suroestiña...
Vexo que son rumores logo as pésimas condicións climáticas que ouvira do planeta anubado (chuvias de acido sulfúrico, presión atmosférica 90 veces a terrestre e unha temperatura media de 737 grados kelvin.
É que morrer séntanos tan ben...
Lerias aparte (e non sendo eu percorredor habitual dos montes de Venus e xardíns de Adonis), alédame a túa escolla planetil. Malia que Marte sexa o planeta 'roxo', os soviéticos investigaron moito máis ao noso veciño nuboso. Seguramente nos teus paseos topaches os restos fundidos das Veneras (ata 16) que mandaron ata alá.
Hai moito díxomes-díxomes arredor de Venus, querido Fra. En realidade os que aquí chegamos sen ánimo de explorar os seus recursos minerais trátasenos moi ben. Os depredadores do Imperio Grande son tratados como merecen, na miña opinión.
E hai outra cousa: o tempo ten unha densidade distinta en Venus e un chega a instalarse nunha certa "eternidade" ao gozar dos praceres tipicamente venusianos. Non che hai nada máis relaxante, despois dun duro curso académico.
Anímese, meu querido Fra, a perderse nos montes e nas fragas de Venus.
I'm impressed with your site, very nice graphics!
»
Enviar um comentário