Unha non se decata da complexa maquinaria que é o corpo ata que unha peza deixa de funcionar a pleno rendemento. A min onte deixoume de funcionar un pé: nada máis pousalo no chan vólvese levantar despavorido. Non quere sosterme e moito menos levarme dun sitio a outro. Mesmo se pon remilgado para pisar o embrague do coche. Folga do sector. Non queda outra que recoñecerlle a gran importancia estratéxica, simbólica, práctica e estética ao meu querido peíño. Buscando unha imaxe para ilustrar o post en google atopei unha interesante iconografía do pé desde todos os puntos de vista imaxinábeis. Decidinme por O baño de Betsabé, de Rembrand, en espera de que mañá a médica de cabeceira cure as miñas miserias e se me permita volver a arrear chancleta polo mundo adiante.
Sem comentários:
Enviar um comentário