Número total de visualizações de páginas

domingo, março 25, 2012

Exploradores neolíticos

Foto SW

Nos montes galegos hai vellas sendas, pedras que falan, ósos limpos de animais devorados, vexetación endémica que teima en sobrevivir, pastores neolíticos, muíños de vento e paseantes coma min e coma ti.

Hoxe apañamos unha rama de abeto e unha pina, ningunha pedra, a queixada dun cabalo e unha breve conversa con gandeiros. Lobos? Hai, algún hai. Hainos sen énfase. Hainos, pero o cabalo ese morrería coa fame porque non dan comido a herba moi pequena. Este ano é moi seco. As vacas remoen o silo que lles acaban de botar sen se decatar do futuro negro. Podemos levar a queixada do cabalo sen problema, e aquí soltan os catro da parola unha risada ao unísono, unha con todos os dentes, de corazón, mirándonos divertidos. Pode quedarnos ben vernizada –limpa xa ben limpa está– e unha imaxina o salón dun toreiro nunha reportaxe de revista do corazón.

Hoxe non topamos petróglifos nos penedos, pero o monte fálounos con total franqueza, con signos humildes, flores mínimas medrando entre os pinchos nas turbeiras, trazas de animais e restos dos ferreganchos dos pastores. Coma sempre.

Sem comentários: