Psicoanálise doméstica

Onte púxenme a cociñar unhas xudías. Prepareinas, laveinas, puxen a pota a ferver...Entra o meu irmá e coméntolle:
-Vounas facer con tomate.
-Pois moi ben.
De alí a un pouco:
-Bah, mellor non lles boto tomate, unha allada e listo.
Mirámonos. Tampouco tiña tanta trascendencia. Sorriu e empezou a asubiar
-La donna é mobileee, cual piuma al vento... Hai que ver canto sabía o cura aquel e como entendía!