Perspectivas

Viuna ao lonxe xogando cunha desas pas de praia facendo carreiriñas curtas e pegando graciosos chimpos para alcanzar a pelota. Ás veces escapábaselle e tiña que ir buscala á beira da auga. Daquela avanzaba parsimoniosamente movendo con moito xeito as cadeiras, a braguiña do biquini entre as súas nádegas morenas. Corpo de xunco. Imaxinouna entregada ao amor, nos seus brazos, por exemplo. Por que non? Xa estaba ben de convencións. Aquel corpo era lindo e desexaba acaricialo. Polo menos soñalo.
A moza seguía xogando allea á sua mirada. Sabía disimular detrás da pantalla das gafas de sol: a cara levemente ladeada para outro lado e os ollos fixos na dirección contraria. Soñar un corpo liso de muller. Recunchos húmidos, voz suave, caricias prolongadas.
Nunca estivera cunha muller, pero podía imaxinalo; o corpo dela coma un espello do propio. Todo o tempo do mundo para ti e despois tamén, miña raíña de sal. A luz amarela da tardiña inundáballe o corpo dun profundo latexo. Contraeu os músculos perineais unha vez e outra e outra, ritmicamente. Volveuse de costas e acomodouse contra un montonciño de area. Pensou nela entrando na auga e lambeu o bico dos seus peitos requichados, a pel sorprendida pola frescura do mar.
A raíña de sal está mollada contra a súa pel, pode sentila sen dificultade. Arden fantasías mentres se deixa deitada na area, o rostro agochado no oco formado polos brazos, volto cara a si, buscando no propio corpo. Os sons de arredor fanse un remuíño envolvente, traba o beizo salgado, afoga un xemido e déixase ir aboiando docemente.
A moza do biquini está na auga choupando para mollar á compañeira. A outra quere fuxir torpemente e non dá. Vai ser alcanzada e celébrao con risos de xílgaro.