Total Pageviews

Monday, April 02, 2012

Lume, eucaliptos e roldas de prensa

Foto SW

Estes días estou a recibir chamadas de amig@s preocupados por se me ardeu –por fin– o rabo ou non. Non me ardeu, querid@s, pero andoulle ao rente. Onte mesmo espertei pensando que xa tiña o lume detrás da porta, porque na miña habitación había, realmente, fume do incendio das Fragas. Ardeu A Capela, pasou a Monfero, chegou a Vilarmaior... aquí non chegou de pura casualidade, pois as tan cacarexadas Fragas do Eume están afogadas por un continuum de eucaliptos que se convertirán nunha marea de lume en calquera momento grazas ao Nordés que vai lixeiro enfiando canón do Eume abaixo. Grazas aos eucaliptos e... á falta dun plan antiincendios.
Apuntemos: exceso e permisividade total cos eucaliptos dentro e arredor da Fraga. Ausencia dun protocolo de incendios para protexer áreas moi sensíbeis.

Por outra parte, como non teño intención de vos enganar, vou negar, categoricamente, que isto sexa o paraíso, ou a anteporta do paraíso, como se ten dito. As explotacións gandeiras pasaron a mellor vida hai tempo, ou perviven como pasatempo nostálxico duns poucos, cada vez menos. A Galicia rural morre, amigos, e os únicos que quedan a apagar o lume son os maiores de oitenta anos. Nos últimos 30 anos a rica variedade do territorio agrario converteuse nun monocultivo de especies de forestais de crecemento rápido que inzan antigos labradíos, prados e as cortiñas darredor das casas. Os madeireiros funcionan como auténticos cuatreros e sacan proveito do desleixo e a ignorancia dos donos dos montes: desfán valados, arrasan cos marcos, levan a madeira que non compraron, machacan as árbores que non lles interesan e deixan todo feito unha ruína irrecoñecíbel por onde pasan. Que alguén me explique, por favor, a que se dedican os gardabosques. Aquí preséntasenos un gran problema e non coñezo a ninguén, de ningún partido político, que estea disposto a pensar seriamente nel.
Apuntemos: Abandono do medio rural, voracidade do sector madeireiro e pasotismo dos responsábeis de regular os montes.

E logo os políticos, ai os políticos! Catro frases feitas: xoia da coroa, perseguiremos ata a extenuación, patrimonio da humanidade, especies únicas e tal que sei eu. Nada. Estamos demasiado ocupados para gobernar, ide tirando como poidades.
Apuntemos: políticos ramplós, ignorantes e ineficaces.

E con este panorama, como non vai arder?

PS: Hai catro anos a miña nai limpou un monte para repoboar con especies autóctonas. Tivo que facer papeleo en dúas consellerías e nun ministerio: permisos, certificados, facturas e pagar totalmente do seu peto tan insólito e xeneroso xesto. Non vexo moitas repoboacións con árbores autóctonas nin no perímetro das Fragas nin nas súas inmediacións. Señores, á miña nai teñen que darlle unha medalla ou polo menos facilitarlle os trámites, por ter limpos os seus montes e con árbores decentes.

3 comments:

Homburg said...

Pois eso.

Homburg said...

Pois eso.

Perfecto Conde said...

Que gran razón a súa, exposta neste artigo. E defendo o premio para a súa nai.